PROBLEMATYKA DROGOWA DASZEWIC
WYZWANIE DLA BEZPIECZEŃSTWA RUCHU DROGI POWIATOWEJ
Główne istniejące skrzyżowania d r o g i 2 4 6 1 P , stanowiące wyzwania dla bezpieczeństwa ruchu drogowego i pieszego wsi Daszewice
Skrzyżowanie ulic Poznańskiej powiatowej przechodzącej w powiatową ulicę Leśną i ulicy Poznańskiej drogi gminnej, oraz innych planowanych. 2. Skrzyżowanie ulic Poznańskiej gminnej i ulicy Piotrowskiej (obecna główna ulica dojazdowa do szkoły w Daszewicach). 3. Skrzyżowanie ulicy Poznańskiej powiatowej i ulicy Rogalińskiej (nieutwardzonej od wlotu w ul. Słoneczną); 4. Skrzyżowanie ulicy Poznańskiej powiatowej z wylotem ulicy Lipowej stanowiącej obecnie z konieczności, główny dojazd do przedszkola.
Ad.1. Skrzyżowanie ulic Poznańskiej powiatowej nr 2461P i gminnej w kier. Głuszyny
Ruch drogowy bardzo istotny dla obsługi komunikacyjnej Daszewic, przez które odbywa się także dojazd do miejscowości sąsiedniej gminy Kórnik, odgrywa w obecnym układzie obsługi regionu postępującej urbanizacji obu sąsiadujących gmin bardzo duże znaczenie w transporcie osobowym i ciężarowym. Obecny profil skrzyżowania wykształcony został w „naturalny” sposób, ale za przyzwoleniem instytucjonalnym gminy i powiatu. Efekty obecnego stanu oznaczają podstawy kwalifikacji działań instytucjonalnych o niezbyt racjonalnym zarządzaniu drogami i przestrzenią inwestycyjną w obrębie skrzyżowania. To co jest rzeczywistością stanowi przykład zapracowywania na niekorzystne uwarunkowania możliwości realizacji wszelkich prawidłowych zamierzeń regulacyjnych w tym szczególnie zapewnienia zabezpieczenia obszarowego dla docelowej poprawy ich funkcjonalności.
W Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego dla Daszewic, uchwalonym w 2014 roku zastosowano planistyczne przesądzenia, których zastosowanie w urządzeniu terenu winno być bezwzględnie respektowane . Efektem braku respektowania planu oraz braku nadzoru służb, jest stałe pogarszanie widoczności dla skrętu w obu głównych kierunkach. Strefa skrzyżowania wymaga pilnego sporządzenia programu dążenia do wyprofilowania bezpiecznego układu, dla ratowania tego co się jeszcze da, aby zabezpieczyć formalnie przed nieracjonalnym ustępstwem decyzyjnym gminy. Obecnie praktyki w zakresie kreacji zainwestowania stosowane jest z karygodnym brakiem uwzględnienia regulacji uwzględniających zasady obowiązującego planu. Przykładem braku niewłaściwego traktowania węzła jest niewłaściwe wyprowadzenie ulicy osiedlowej (dz. 418/4), jako czwartego elementu drogowego skrzyżowania. Jest to przykład, delikatnie mówiąc skutek, „niefrasobliwości urzędniczej” przez dopuszczenie nielogicznych podziałów geodezyjnych.
Wieloletnie zaniechania racjonalnego nadzoru nad zagospodarowaniem terenu Daszewic zdegradowały możliwości dążenia do utworzenia logicznego węzła o profilu i parametrach istotnych dla nowych elementów modelu dróg obsługi docelowej także nowych terenów. Obecnie idealnym rozwiązaniem dla określenia wizji rozwiązania, byłaby koncepcja układu drogowego w większym zakresie (wizja rozwoju) uwzględniająca możliwość wyprowadzenia ruchu drogowego także w kierunku południowym. Ulica ta ze względu na dynamicznie wzrastający ruch drogowy niezależnie od powiązań z miastem Poznaniem, bezwzględnie wymaga zagwarantowania realizacji skrzyżowania bezpiecznego z zastosowaniem sygnalizacji świetlnej regulacji ruchu. Realizacja ścieżki rowerowej, która ciągle jest oczekiwana przez społeczność wsi, w gminnej ulicy Poznańskiej, spowoduje wręcz konieczność zastosowania zintegrowanego systemu regulacji ruchu obu skrzyżowań wraz ze Skrzyżowem ul. Piotrowskiej.
Ad. 2. Skrzyżowanie ul. Poznańskiej i ulicy Piotrowskiej, obecnie główna ulica dojazdowa do szkoły a dawniej trakt komunikacji lokalnej z Rogalinka, przez Kubalin do Piotrowa.
Obecny kształt skrzyżowania jest uwarunkowany zainwestowaniem terenów przyległych, obszarów zabudowy siedliskowej wsi jeszcze do niedawna z główną funkcją rolniczą, oraz zainwestowania na terenach współczesnych podziałów geodezyjnych. W minionych okresach planowania przestrzennego zagospodarowania Daszewic nie uwzględniono powrotu do potrzeby dążenia aby ulica Piotrowska mogła spełniać rolę osi obsługi komunikacyjnej Daszewic z zachowaniem funkcjonalnego powiązania z Piotrowem. Zmiana takiego pojmowania funkcji ulicy związana była zapewne z rozważaną (nawet częściowo programowaną) realizacją zalewu w korytarzu ekologicznym Głuszyny – Kopli. Zalew oraz ulice układu komunikacyjnego wzdłuż korytarza ekologicznego ukształtowane pasmowo, uwzględniały te uwarunkowania przez unikanie przecięcia korytarza infrastrukturą drogową. Założenia te spowodowały umniejszenie znaczenia funkcjonalnego ulicy Piotrowskiej. Umocnienie w latach siedemdziesiątych nawierzchni ulicy Poznańskiej (kategorii gminnej), ostatecznie przesądziło degradację powiązania z Piotrowem.
Obecnie wskazane byłoby przeprowadzenie analiz czy Piotrowska może jeszcze być ulicą godną potraktowania jako trakt komunikacyjny z szansami na funkcjonalne związki z Piotrowem. Realizacja ścieżki rowerowej skrzyżowania obu kategorii ulic Poznańskich, spowoduje konieczność zastosowania zintegrowanego systemu regulacji ruchu obu skrzyżowań tym bardziej, że konieczność taką determinuje stały dojazd ulicą Piotrowską do szkoły.
Ad. 3. Wlot ul. Rogalińskiej w ul. Poznańską
Ulica Rogalińska o obecnym przebiegu (także parametrach pasa drogowego) zdefiniowana jest jej historycznym znaczeniem. Ze starych map wywnioskować można, że droga ta była najprawdopodobniej znaczącym szlakiem drogowym z majątku Rogalina do Poznania. Można zakładać także przyszłościowe, znaczenie tej drogi, które zapewne związane będzie z rozwojową funkcją wsi Rogalin.
Obecne jej skrzyżowanie z powiatową ulicą powinno podlegać stopniowym korygowaniu dla zapewnienia docelowego bezkolizyjnego skrzyżowania. Skrzyżowanie to także z drogą obecnie prywatną prowadzącą w kierunku doliny Babinki (ustalenia planu miejscowego), która może stanowić alternatywny ciąg komunikacji do ulicy Szkolnej. Obecnie zaobserwować można wzrost ruchu pieszego i rowerowego na tym skrzyżowaniu. W kampanii przedwyborczej, ten dojazd do szkoły stanowił duży argument w programie wyborczym. Wspomniany plan miejscowy (patrz ad.1.) zawiera ustalenia, które powinny przynajmniej dla wyprofilowania wlotów dróg wraz z bezpiecznym przejściem pieszym dla dzieci idących do szkoły. Ten alternatywny szlak był przedmiotem obiecanego przedwyborczego zadania obecnego burmistrza wtedy będącego kandydatem na to stanowisko. Realizacja proponowanego zadania byłaby związania z rewizją wymienionego planu miejscowego.
Ad. 4. Lipowa – obecna dojazdowa do przedszkola
Od wielu miesięcy nagłaśniany jest przez społeczność strefy obsługi przedszkola, że to skrzyżowanie jest ważnym tematem, które stanowi duże zagrożenie dla codziennego bezpiecznego transportu dzieci w wieku przedszkolnym. Obecny stan jest dowodem, że nie da się zapanować nad bezpieczeństwem tego miejsca, realizując również regulację świetlną, którego ciągle nie można się doczekać. W dotychczasowych argumentacjach jest oceniane jest jako mało skuteczne i realne. Jednak jest to najbardziej pilne zadanie, które powinno być powiązane z wyznaczeniem strefy spowolnienia z zastosowaniem regulacji systemu pierwszeństwa ruchu na odległości większej, nie tylko dla samego skrzyżowania ale także dla obszaru związanego z funkcją przyległych nieruchomości. Niedopuszczalnym jest, aby te działania dotyczące skrzyżowania traktować jako jedyne konieczne i możliwe na dzisiaj. Prawidłowe funkcjonowanie przedszkola jest już od dawna uwarunkowane zdecydowanie realizacją właściwego dojazdu obecną drogą na prywatnych terenach. Z wymienionych względów głos publicznego zapotrzebowania należy odczytywać jako bezwzględny i priorytetowy. Droga dojazdowa do przedszkola winna być zapewniona bardziej bezpieczną drogą, która obecnie jest wyłącznie przedmiotem przetargów.
Kilka innych, bardzo istotnych dla powiązań z układem komunikacyjnych między gminnych, to udrożnienie systemu drogowego i komunikacyjnego i dążenie do układu dróg lokalnych wpisujących się w układ miasta Poznania, które tylko potwierdzają potrzeby zastosowania szczególnych trybów zarządzania obszarami rozwoju zainwestowania.
Powiązania między gminne to także poważny wyzwania o znaczeniu zadań wspólnych dla gmin sąsiadujących-graniczących ze sobą:
na osiach Rogalinek – Poznań –Starołęka; 2. układu drogowego Kamionki – Daszewice z uwzględnieniem powiązania z projektowaną przez ZDM w Poznaniu trasą ulicy Ożarowskiej; 3. układ powiązania dróg lokalnych Daszewic i Kamionek gwarantujących stworzenie otwartego i skorelowanego systemu dróg obu gmin wpisujący się w system dróg dojazdowych do Poznania przez węzeł Kamionki na S11.
SKRZYŻOWANIE – Poznańska -Leśna /Poznańska; 32KDX i 30KDW AD.1. SKRZYŻOWANIE – Poznańska/33KDL/Piotrowska AD.2.
Skrzyżowania: ulic Poznańskiej i Leśnej (dróg powiatowych) z Poznańską (gminną) oraz 32 KDX i 3O KDW, także Piotrowskiej z 33KDL ze względu na bliskość, składają się na obszar strefy szczególnego znaczenia, której problem drogowy techniczno funkcjonalny ze względu na aspekt bezpieczeństwa powinny stanowić podstawę dla znaczenie wysokiego priorytetu w działaniach instytucjonalnych.
Skrzyżowanie AD.1. z węzłem pięciu ulic, to pod wszelakim względem także urtracona szansa dla węzła o istotnym znaczeniu modelowego układu dróg z przedłużeniem w kierunku południowo zachodnim, niezbyt dobrze uwzględnionym w planie miejscowym.
Skrzyżowanie z ulicą Piotrowską AD.2. zachowuje wyłącznie częściowo szanse na dostosowanie do bezpiecznego ruchu w czterech kierunkach.
SKRZYŻOWANIE Ad.4.
SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA KOMUNIKACYJNEGO (z Lipową, obecny dojazd do przedszkola) ORAZ SKRZYŻOWANIE WŁAŚCIWEGO DOJAZDU DO USŁUGI OŚWIATY – z ulicą 54KDD do przedszkola
Skrzyżowanie gminnej ulicy Poznańskiej z ulicą Lipową to wywołana brakiem właściwego trybu realizacji ustaleń mpzp Daszewic. Skrzyżowanie to będące obecnie głównym wjazdem ruchy dojazdowego do przedszkola w wyniku braku narzędzi dla realizacji drogi nr 54 KDD wyznaczonej planem miejscowym. Oba skrzyżowania wymagają uzyskania statusu bardzo ważnego tytułu wieloaspektowych działań gminy i powiatu poznańskiego. Obie ulice wpisują się w układ dróg, strefy przygranicznej gminy Mosina z obszarami finalizującej się urbanizacji Kamionek. Obie gminy bez właściwej troski rozwiązują swoje sprawy według zasady „co po drugiej stronie granicy gminy się dzieje to nie nasz interes. Przejściowo wskazanym byłoby dążenie do wyznaczenia obszaru obejmującego oba skrzyżowania obszarem szczególnego, priorytetowego współdziałania instytucjonalnego.
Koniecznym jest zapewnienie regulacji świetlnej; Koniecznym jest objęcia strefą spowolnionego ruchu Wskazanym jest zastosowanie radaru lub innych rozwiązań wymuszających spowolnienie ruchu.
SKRZYŻOWANIE – ROGALIŃSKA – POZNAŃSKA Ad. 3
Ulica Rogalińska – droga gruntowa, nieutwardzona, o przebiegu i parametrach (ponad normatywnych), historycznie uwarunkowana. Według map z początku 19 wieku ulica ta mogła stanowić fragment trasy powiązań komunikacyjnych Rogalina z obecnymi terenami Poznania (Garaszewo), przebiegającej ulicą Poznańską (obecną drogą powiatową) oraz gminną do i przez Głuszynę. Najprawdopodobniej prowadziła dalej nieistniejącą drogę na terenie obecnego lotniska. Wlot w powiatową ulicę Poznańską, która obecnie stanowi główną trasę komunikacyjną obszaru międzygminnej urbanizacji w tym wschodnich stref gminy Mosina z Daszewicami. Droga Rogalińska docelowo może stanowić istotny element większego układu dróg przy zachowaniu ciągłości w kierunku Rogalina. Ustalona planem miejscowym Daszewic (uchwalonym w 2014r.) droga dojazdowa 68KDD w kierunku płn. wsch. jest potencjalnym ciągiem komunikacji do szkoły i gimnazjum w Daszewicach. Szansę tą zauważono jako istotny element programu wyborczego obecnego Burmistrza Mosiny, który ujawnił przyszłą szansę realizacji swego programu wyborczego.
Aktualny profil skrzyżowania tych trzech ulic wymaga szczególnych działań na rzecz bezpiecznego węzła ruchu kołowego tranzytowego i lokalnego a także miejscowego ruchu pieszego i rowerowego. Głównym wezwaniem obecnych działań powiatu i samorządu powinno być zapewnienie bezpieczeństwa na skrzyżowaniu. Najpilniejszym możliwym do realizacji tematem powinno być wykorzystanie zapisów planu zagospodarowania, aby zabezpieczyć choć minimalny zakres rezerw terenowych określonym planistycznie trójkątami widoczności.
Opracował: mgr Inż. arch. Jerzy Zalewski, kwalifikacje zawodu urbanisty Nr Z-185/KW/111/2014